ຄຳສາຣະພາບຜີດ ຂອງສເດັດເຈົ້າສຸພານຸວົງ - La confession de Souphanouvong en 1993 avant sa mort-Confession of souphanouvong .” ປັຈສິມມະວາຈາ ຂອງສເດັດເຈົ້າສຸພານຸວົງ ກ່ອນສິ້ນພຣະຊົນ “
(ຈາກໜັງສືເຣື່ອງ”Stalking the Elephant king” ຂຽນໂດຍທ່ານ Christopher Kremmer.)
- ທ່ານ Christopher Kremmer ເປັນນັກຂຽນ ແລະນັກໜັງສືພິມ ຊາວອອສເຕຣເລັຽ ທີ່ສົນໃຈສະຖານະການໃນເອເຊັຽອາຄະເນ ໄດ້ຂຽນປື້ມຫລາຍສະບັບ ກ່ຽວກັບສົງຄາມວຽດນາມ ກັມປູເຈັຽ ແລະລາວ ປະປ່ອຍໃຫ້ປະຊາຊົນ ໓ ຊາດຜະເຊີນໜ້າກັບຊາຕາກັມ
ໂດຍລຳພັງ ພາຍໄຕ້ແອກຄອບຄອງ ຂອງຄອມມິວນີສຕ໌.
ຄວາມສົນໃຈເຫດການໃນອີນດູຈີນໂດຍສເພາະ ແມ່ນປະເທດລາວ ທຳໃຫ້ທ່ານ
ພຍາຍາມຫລາຍຄັ້ງຫລາຍຫົນທີ່ຈະເຂົ້າໄປສັງເກດການດ້ວຍຕົນເອງ ແຕ່ກໍ ບໍ່ສາມາດ
ຜ່ານຜ່າກຳແພງໄມ້ໄຜ່ທີ່ຄອມມິວນິສຕ໌ລາວແດງ ປົກງຳຄວາມລີ້ລັບພາຍໃນປະເທດໄດ້.
ຈົນກະທັ່ງລະບອບປົກຄອງຄອມມິວນິສຕ໌ ພັງທະລາຍໃນຢູຣົບພວກກຳອຳນາດຜະເດັດການ
ຄອມມິວນິສຕ໌ລາວແດງ ຈຳເປັນຕ້ອງໄຂປະຕູຂໍທານການຊ່ອຍເຫລືອຈາກປະເທດເສຣີນິຍົມ
ຕ້ອງໄຂປະຕູຂໍທານການຊ່ອຍເຫລືອຈາກປະເທດເສຣີນິຍົມ ພວກກຳອຳນາດຜະເດັດການລາວແດງ
ບໍ່ສາມາດຂັດຂວາງ ນັກຂ່າວໜັງສືພີມອອສເຕຣເລັຽຕໍ່ໄປ ທ່ານ Christopher Kremmer
ຈິ່ງໄດ້ຮັບອະນຸຍາດໃຫ້ທ່ານເດີນທາງເຂົ້າໄປຍັງປະເທດລາວໃນທ້າຍປີ ຄ.ສ.໑໙໙໓.
ຈຸດມຸ່ງໝາຍສຳຄັນທີ່ທ່ານຕ້ອງການຊອກຮູ້ ແມ່ນຊາຕາກັມ ຂອງພຣະບາດສົມເດັດພຣະເຈົ້າມະຫາຊິວິດລາວ
ແລະພຣະບໍຣົມວົງສານຸວົງ ທີ່ຫາຍສາບສູນໄປແຕ່ປີ ຄ.ສ.໑໙໗໖ ອາສັຍໄຫວພິບຂອງນັກຂ່າວໜັງສືພິມ
ຜູ້ມີປະສົບການ ທ່ານມີໂອກາດເຂົ້າພົບເຈົ້າສຸພານຸວົງ ທີ່ກຳລັງເຈັບໜັກທີ່ໂຮງປະທັບຄຸ້ມໂພນສະອາດແລະ
ໃນໂອກາດນີ້ເອງທີ່ ເຈົ້າສຸພານຸວົງໄດ້ເປີດເຜີຍເຣື່ອງຣາວໂດຍລະອຽດ ກ່ຽວກັບການພົວພັນກັບວຽດນາມແລະ
ສຸດທ້າຍໄດ້ຂໍຝາກວາຈາສຸດທ້າຍຜ່ານທ່ານໄປຍັງປະຊາຊົນລາວເຊິ່ງມີເນື້ອໃນໃຈຄວາມດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້ :
“ຍ້ອນຂ້າພະເຈົ້າ ບູຊາຄວາມສວຍງາມຂອງແມ່ຍິງ ຈິ່ງກາຍເປັນຄົນຫູໜວກຕາບອດໃນຊິວິດ”
ມາບັດນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຈຶ່ງຮູ້ວ່າ ເປັນຄວາມຜິດຢ່າງໃຫຍ່ຫລວງໃນຊິວິດຂອງຂ້າພະເຈົ້າ”.
ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຄິດວ່າ ພວກວຽດມິນ ຈະມີພຶດຕິກັມໂຫດຮ້າຍເຖິງຂນາດນີ້ ຕໍ່ປະເທດຊາດ
ແລະປະຊາຊົນລາວຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້າ.
ໃນຊ່ວງເວລາທີ່ຂ້າພະເຈົ້າໄປຮ່ວມມືກັບພວກວຽດມີນ ເພື່ອທຳການກູ້ຊາດນັ້ນ ໄດ້ສັນຍາວ່າ:
“ເມື່ອໃດສົງຄາມຍຸຕິລົງ ຄົນວຽດນາມກໍຕ້ອງກັບເມື່ອຢູ່ປະເທດວຽດນາມ ຄົນລາວກໍຕ້ອງກັບເມື່ອຢູ່
ປະເທດລາວ “ເຖິງວ່າ ສັນຍາມິຕພາບລາວ-ວຽດ ເປັນບ້ານພີ່ເມືອງນ້ອງກັນ ຍັງໃຊ້ໄດ້ຢູ່ກໍຕາມ.
ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ຮູ້ວ່າ ເມື່ອໄດ້ພວກເຂົາຈະເອົາຮ່າງກາຍຂອງຂ້າພະເຈົ້າໄປຈູດເຜົາ.ແຕ່ພຶດຕິກັມ
ທີ່ພວກເຂົາເຈົ້າ ກະທຳຕໍ່ປະເທດຊາດຂອງພວກຂ້າພະເຈົ້ານັ້ນລຶບບໍ່ສູນກັບການຢຸດລົມຫາຍໃຈ ແລະການເຜົາສົບຂອງຂ້າພະເຈົ້າ.
ກ່ອນນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າບໍ່ສາມາດເວົ້າອອກມາ ມີແຕ່ປະປ່ອຍມັນໄວ້ຢູ່ເບື້ອງຫລັງທໍ່ນັ້ນ.
ດັ່ງນັ້ນ ຕໍ່ໜ້າສະພາບການອັນຮ້າຍແຮງຂອງປະເທດຊາດບ້ານເມືອງລາວນີ້ ຂ້າພະເຈົ້າຂໍຮຽກຮ້ອງມາຍັງພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດ
ທັງຍີງຊາຍ ລູກຫລານທຸກຊົນຊາດຊົນເຜົ່າແລະ ຜູ້ຊົງຄຸນວຸດທິທັງຫລາຍທີ່ສຸຂພາບເຂັ້ມແຂງ ຈົ່ງມາຮ່ວມຈິດຮ່ວມໃຈກັນເຂົ້າເປັນ
ອັນນຶ່ງອັນດຽວ ເພື່ອຊຳຣະລ້າງໂທດກັມຂອງຂ້າພະເຈົ້າ ທີ່ມີຕໍ່ປະເທດຊາດ ແລະ ປະຊາຊົນພົລເມືອງລາວດຽວນີ້
ຂ້າພະເຈົ້າ ບໍ່ແມ່ນເປັນຜູ້ຮັກຊາດ ແລະເຮືອ ເພື່ອຜົນປະໂຍດໃຫ້ແກ່ປະຊາຊົນອີກແລ້ວ “ຍ້ອນຖືກພວກເຂົາຕົ້ມ”.
ເມື່ອພວກລູກຫລານໄດ້ຍີນ ໄດ້ຟັງ ຫລືໄດ້ອ່ານຄຳຮຽກຮ້ອງນີ້ແລ້ວ ຈົ່ງຮີບຫັນປ່ຽນແນວຄິດຈິດໃຈ
ໄປສູ່ທິດທາງໃໝ່ ເພື່ອປົກປັກຮັກສາປະເທດຊາດ ແລະຊັບສົມບັດຂອງ ຊາດຂອງປະຊາຊົນ ສຳຄັນທີ່ສຸດ
ແມ່ນ ຊິວິດຂອງຄວາມເປັນລາວໃວ້ໃຫ້ໝັ້ນຄົງ.”
“ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດທີ່ຮັກແພງທັງຫລາຍ ໂດຍສະເພາະແມ່ນພວກອ້າຍເອື້ອຍນ້ອງ ແລະລູກຫລານທີ່ຢູ່ຕ່າງປະເທດ ແມ່ນເປັນຜູ້ຮັກຊາດແພງເຊື້ອຢ່າງແທ້ຈີງ ພວກເຈົ້າເຫັນການໄກ ແລະມີຄວາມຮູ້ ຄວາມສລາດສ່ອງຊອດ ຄວາມຮັກຊາດຂອງພວກເຈົ້ານັ້ນ
ມີມາກຫລາຍ ພວກເຈົ້າຢ່າປະໃຫ້ປະເທດຊາດຕາຍ ,ສຳລັບພີ່ນ້ອງລູກຫລານທີ່ຢູ່ພາຍໃນປະເທດ ຕ້ອງຮີບປະຕິຮູບຕົວເອງ ແລ້ວກອດຮັດເຂົ້າກັນໃຫ້ແໜ້ນ ກ້າວເດີນໄປສູ່ທິດທາງໃໝ່ ພິເສດສຸດແມ່ນຕ້ອງເດີນໄປຕາມແນວຄິດ ຂອງພວກລູກຫລານທີ່ຢູ່ຕ່າງປະເທດ
ຖ້າພວກເຈົ້າເຂົ້າໃຈສະພາບການບ້ານເມືອງດີ ແລະ ປະຕິບັດຕາມຄຳຮຽກຮ້ອງດັ່ງກ່າວ ພວກເຈົ້າຕ້ອງຢູ່ຢ່າງໝັ້ນຄົງ ແລະມີກຽດ.
“ກ່ອນຂ້າພະເຈົ້າຈະສີ້ນຊີວີດໄປ ຂໍຝາກ ຄວາມຮຽກຮ້ອງນີ້ໄວ້ ໃຫ້ພີ່ນ້ອງຮ່ວມຊາດທັງຫລາຍ
ຈົ່ງເອົາໃຈໃສ່ ສູ້ຊົນ ປະຕິບັດ “ຂ້າພະເຈົ້າເຊື່ອໝັ້ນວ່າ :
“ປະເທດຂອງພວກເຮົາ ຈະຕ້ອງຢູ່ຢ່າງໝັ້ນຄົງ ເປັນປະເທດລາວຕໍ່ໄປ.”
**Souphanouvong Is Dead at 1995 – Laos Prince Helped Fight U.S.
Prince Souphanouvong, the “Red Prince” of Laos who fought with the Vietcong and Pathet Lao guerrillas against the United States in Indochina and later became his country’s president, died on Monday, the Laotian radio reported. He was 1995.
The radio, monitored in Bangkok, said that the Prince had suffered from heart disease and called his death a severe blow to the governing Lao People’s Revolutionary Party and the nation as a whole.
The Laotian Government decreed five days of mourning, the radio said.
Prince Souphanouvong, a dashing, square-faced and mustachioed man who was known as a charming and intelligent conversationalist, was named President of the Laotian People’s Democratic Republic after the Communist victory in Indochina in 1975. He stepped down from the largely ceremonial post in 1986 because of failing health, turning the position over to Kaysone Phomvihane.
The Prince represented his country’s last link with the 700-year monarchy it abolished in 1975.
Prince Souphanouvong, the only leftist in a family of conservative neutrals, became known as the Red Prince after leading the Communist Pathet Lao through more than two decades of guerrilla warfare against the rightist Government led by his half-brother, Prince Souvanna Phouma.
The struggle between the two Princes for control of the landlocked kingdom dominated the history of Laos from its independence from France in 1953 until the Communist victory in December 1975.
A cousin of former King Savang Vatthana, the Prince became interested in Marxism while studying civil engineering in France in the 1930’s. Although he never called himself a Communist, he said he learned about Communism working for a year on the docks in Le Havre, France, after finishing college.
He returned home to join the “Free Laos” movement against French colonial rule in the 1940’s and was wounded in 1946 in a battle against French forces.
In 1950, the Prince forged an alliance with Communist forces in neighboring Vietnam, led by Ho Chi Minh, to fight French colonial rule in Indochina.
After the Geneva Conference of 1954 gave Laos full independence, the Prince and his brother tried to work together in a coalition Government in Vientiane with Prince Souvanna Phouma as Prime Minister. But fighting broke out between the Government and Pathet Lao forces in 1959 after a right-wing Government took power.
After being arrested, Prince Souphanouvong reportedly converted his jailers to his cause and escaped with them in a thunderstorm, walking 300 miles to the Pathet Lao mountain retreat.
After the United States began supporting the Government in South Vietnam in 1963, Prince Souphanouvong fled Laos and helped lead the Pathet Lao struggle from abroad or underground until the Communist victory in 1975.
He married a Vietnamese woman who was a Communist Party member, and they reportedly had 11 children
